در مثال های فوق از قیمت پایانی برای محاسبه میانگین متحرک استفاده کرده ایم. هر چند به اعتقاد بسیاری قیمت پایانی مهمترین قیمت روزانه بازار است و اطلاعات زیادی را در بر می گیرد و غالبا برای محاسبه میانگین های متحرک استفاده می شود ولیكن خواننده باید در نظر داشته باشد که برخی از تحلیل گران تکنیکی علاقمند هستند که از سایر قیمت ها استفاده کنند.
مثلا برخی ترجیح می دهند که از نقطه میانی قیمت استفاده کنند که عبارت است از حاصل جمع بالاترین و پایین ترین قیمت روزانه و تقسیم آن بر عدد دو.
برخی دیگر به این ترتیب قیمت پایانی را در محاسبات خود دخیل می کنند که حاصل جمع قیمت های بالایی و پایینی و پایانی را محاسبه و حاصل را بر عدد سه تقسیم می کنند و این این عدد را مبنای محاسبه میانگین متحرک قرار می دهند.
نوع دیگری از محاسبه نیز رایج است که در آن دو میانگین متحرک مجزا از قیمت بالا و پایینی را محاسبه می کنند، نتیجه به صورت یک منطقه نوسانی است که شبیه یک باند متحرک عمل می کند.
با وجود تمام این روش های مختلف، قیمت پایانی هنوز رایج ترین و پرکارترین داده برای محاسبه میانگین متحرک می باشد و ما نیز در ادامه این فصل به آن توجه بیشتری خواهیم داشت.