یکی دیگر از مباحث زیربنایی تکنیکال مبحث روزهای بازگشتی می باشد. این نوع خاص از نمودار ها با اسامی مختلف خوانده می شوند: روز بازگشتی سقف، روز بازگشتی کف، نقاط اوج خرید یا فروش یا روز کلیدی برگشتی.
این شکل از نمودار ها به خودی خود مهم نیستند اما به کارگیری آنها با سایر مباحث می تواند ارزش و اهمیت چشمگیری به آنها بدهد. ابتدا باید تعریفی از روز های بازگشتی ارائه دهیم.
.
یک روز بازگشتی در دو حالت سقف و کف رخ می دهد. تعریف عمومی و پذیرفته شده از روز بازگشتی سقف، شکل گیری یک نقطه بالایی جدید است که به دنبال آن یک نقطه پایانی جدید در همان روز شکل بگیرد. به بیان ساده تر قیمت در طی روز به نقطه بالایی جدیدی می رسد سپس در همان روز قیمت کاهش یافته و پایین تر از قیمت پایانی روز قبل بسته می شود. عکس این حالت در مورد روز بازگشتی کف صادق است که به معنی ایجاد یک قیمت پایانی جدید است که با یک نقطه بالایی جدید همراه شود.
هر چه محدوده این نوسان در طی روز وسیع تر باشد اخطار قویتری در مورد شروع ترند یا روند بازگشتی محسوب می شود.
شکل ۴-۲۲-الف و ۴-۲۲-ب، هر دو نوع نمودار را با نمودار میله ای نشان می دهد. به حجم معاملات سنگین روزهای بازگشتی دقت کنید.
ملاحظه می کنید که هر دو نقطه بالایی و پایینی در روز بازگشتی در بازه وسیع تری از روز قبل قرار دارد و نقاط بالایی و پایینی روز قبل را در بر می گیرد. اگرچه این مسئله برای داشتن یک روز بازگشتی ضروری نیست ولی وجود آن اهمیت و اعتبار این الگو را افزایش می دهد ( شکل ۴-۲۲-ج)
ترند یا روند بازگشتی کف به نقطه اوج فروش نیز معروف است. این روز بازگشتی معمولا شامل تغییر جهت ناگهانی قیمت در نقطه کفی است که خریداران دلسرد شده و مجبور به ترک بازار می شوند و این اقدامات همراه با حجم معاملات بالایی است.
در ادامه با حذف فشار فروش یک فضای خالی را در بازار تشکیل می شود و قیمت سریعا با یک موج صعودی آن را پر می کند. نقطه اوج فروش یکی از نمونه های پر هیجان روز بازگشتی است و اگر چه ممکن است آخرین نقطه کف بازار نباشد ولی اخطاری است مبنی بر اینکه کف مهمی رقم خورده است.