از آنجایی که تعداد شرکت هایی که در بازار نیویورک معامله می شوند در طول سال اضافه می شوند بعضی از تحلیلگران بازار بر این عقیده هستند که روش تفریق تعداد دفعات پسرفت از تعداد دفعات پیشرفت باعث می شود که به اطلاعات و داده های جدید بازار وزن و اهمیت بیشتری داده شود. برای مقابله با این مشکل بسیاری از تحلیلگران ترجیح می دهند که از نسبت پیشرفت به پسرفت استفاده کنند که از تقسیم تعداد پیشرفت ها بر تعداد پسرفت ها به دست می آید. برخی دیگر نیز عقیده دارند که تعداد دفعات بدون تغییر را هم باید در محاسبه لحاظ کرد.
به هر روشی که خط AD محاسبه شود استفاده از آن یکسان است و آن اندازه گیری جهت گسترش بازار و اطمینان از هم جهت بودن آن با شاخص های بازار است. تحلیلگران بازار تمایل دارند تا همزمان با استفاده از خط AD از نوسانگر های تعیین کننده شرایط خرید و فروش هیجانی نیز استفاده کنند تا بتوانند حدود نهایی قیمت ها را در بازارهای کوتاه مدت و میان مدت در طی گسترش بازار به دست آورند. یکی از معروف ترین آنها نوسان گر مک للان است.