با تقسیم مقادیر یک اسیلاتور بر یک عدد ثابت می توان آن را ساده سازی کرد. دونالد آر. لامبرت در ساخت شاخص کانال کالا (CCI )که خودش طراحی کرد از این تکنیک استفاده کرد. قیمت های جاری را با میانگین متحرک در فاصله زمانی مشخص (معمولا ۲۰ روز ) مقایسه کرد و سپس مقادیر اسیلاتور را با تقسیم آن بر عددی بر مبنای میانگین انحراف ساده سازی کرد. در نتیجه در فاصله اعداد 100+ به عنوان حد بالا اسیلاتور و -۱۰۰ به عنوان حد پایین اسیلاتور شروع به نوسان نمود. بازارهایی که مقادیر بالای 100+ را نشان می دهد توصیه خرید در مواقع مواجهه با اعداد پایین تر از -۱۰۰ توصیه فروش نمود.
به نظر می رسد که بیشتر چارتیست ها از شاخص کانال کالا فقط برای شناسایی نقاط خرید و فروش هیجانی استفاده می کنند. به گونه ای که عدد بالای 100+ نشان دهنده خرید های هیجانی و رسیدن به سقف بازار می باشد و عدد پایین تر از -۱۰۰ نشان دهنده فروش های هیجانی و تشکیل کف بازار می باشد. شاخص کانال کالا در عصر برای بازار کار طراحی شده است اما امروزه در بازار اوراق بهادار ، بازارهای بهره باز و بازارهای ارز نیز کارایی دارد. نکته دیگر اینکه هر چه میانگین متحرک ۲۰ روز به عنوان یک مبنا برای محاسبه این شاخص مورد قبول واقع شده است اما چارتیست می تواند با تغییر این عدد حساسیت اصلاحات را تغییر دهد( شكل های ۸-۱۰ و ۹-۱۰ را مشاهده کنید).